جنبه های فردی و اجتماعی حجاب از نظر قرآن

مقوله «پوشش و استتار بدن» به عنوان جزء جدایى‏ ناپذیر حیات انسانى و مصداق اصلى حجاب، امرى کاملاً مشهود و بى‏ نیاز از تعدیل است. به جنبه های فردی و اجتماعی حجاب از نظر قرآن، که قابل تصوّر است می پردازیم:
_ کارکردهاى فردى: همچون پاسخگویى به نیاز فطرى «خوداستتارى» و تأمین امنیّت در برابر گرما و سرما.
_ کارکردهاى اجتماعى: هویّت‏ بخشى و ایجاد امنیّت اجتماعى از جمله این کارکردهاست، چراکه نوع پوشش و حجاب، نشان‏ دهنده سنّت‏ها، ارزش‏ها و باورهاى یک جامعه است.
_ اسلام، حجاب را از مصادیق مهمّ تحقق امنیّت اجتماعى در جامعه معرّفى کرده است و چالش‏ها، زمینه ‏ها و راهبردهاى بسیار مهمّى را براى شکوفایى ذهن نواندیش افراد جامعه در این مورد تبیین نموده است.
زن با عنصر حجاب اسلامى، نه تنها به تهذیب، تزکیه نفس و ملکات نفسانى پرداخته و قرب الهى را فراهم مى‏سازد، بلکه باعث گسترش روزافزون امنیّت اجتماعى و ایجاد زمینه‏ هاى جهت رشد معنوى مردان مى‏ گردد؛ همچنان که خداوند سبحان، خطاب به پیامبر اکرم‏ (صلى الله علیه و آله و سلم) مى‏ فرماید: به مردان مؤمن بگو تا چشمان خود را از نگاه ناروا بپوشانند و فروج و اندامشان را محفوظ دارند، که این بر پاکیزگى جسم و جان ایشان، بهتر است.
همچنین مى‏ فرماید: به زنان و دختران خود و به زنان مؤمن بگو که خویشتن را با چادرهاى خود بپوشانند که این کار براى آن است که آنها به عفّت شناخته شوند تا از تعرّض و جسارت، آزار نکشند (در امنیّت کامل باشند) ؛ خداوند در حقّ خلق، آمرزنده و مهربان است.

_ همان‏گونه که ذکر گردید، حجاب و پوشش اسلامى براى مردان و زنان، غرایز، التهاب‏ هاى جسمى و معاشرت‏ هاى بى‏ بند و بار را کنترل نموده، بر تحکیم نظام خانواده مى ‏افزاید. همچنین از انحلال کانون مستحکم و پایدار زناشویى جلوگیرى نموده و امنیّت اجتماعى را فراهم مى‏ سازد. حال اگر کسانى با نگرش دینى، اسلامى یا با رویکرد جامعه‏ شناختى و روان‏شناسى به چنین کارکردها و تأثیرات مطلوب، به ویژه تأمین امنیّت اجتماعى پى ببرند، نه تنها هدفمندانه، زندگى مى‏ کنند، بلکه براى رفتارها و اندیشه‏ هایشان دست به گزینش مى‏زنند تا به اهداف متعالى الهى و انسانى دست یابند. از این ‏رو به مسأله حجاب نیز به عنوان راهبردى کارساز جهت تأیید و ترویج ارزش‏هاى اجتماعى، تأمین‏ کننده سعادت آدمى و منشأ قرب الهى مى‏ نگرند.

بنابراین، پوشش اسلامى به منزله یک حفاظ ظاهرى و باطنى در برابر افراد نامحرم، قلمداد مى‏شود که مصونیت اخلاقى، خانوادگى و پیوند عمیق میان حجاب ظاهرى و بازدارى باطنى و از همه مهمّ‏تر امنیّت اجتماعى را فراهم مى‏سازد و پیشینه آن به اندازه تاریخ آفرینش انسان است؛ چراکه پوشش و لباس هر بشرى، پرچم کشور وجود اوست.