

در زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و جنگ احد ، فاطمه زهرا (علیهاالسلام) با گروهى از زنان مسلمان که بنا به نقل واقدى ۱۴ نفر بودند، از مدینه حرکت کردند و روانه اُحد شدند تا از نزدیک جریان کار و حادثه هولناک را ببینند و پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را ملاقات نمایند.
حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) با آن گروه از زنان که دلشان مى تپید و از آسیب رسیدن به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نگران بودند، پس از مدت کوتاهى توانستند خود را به جنگ اُحد یا به تعبیر بهتر به میدان رزم برسانند.
وقتى آمدند که، پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چند روز پیش در هنگام رزم سراسر بدنش مجروح شده بود، ناراحتى حضرت زهرا (علیهاالسلام) به اندازه اى بود که نمى توانست آب بیاشامد، در این صحنه زنان مسلمانى که با حضرت زهرا (علیهاالسلام) بودند، نگفتند: چون ما زن هستیم باید در خانه بنشینیم، بلکه آنها تعلیم به حقایق درخشان اسلام را به خوبى از رسول خدا مى آموختند و به وظیفه خود آشنا بودند، حجاب اسلامى آنها موجب نمى شد که دست از وظیفه خود بردارند از این رو هر کدام مشکى پر از آب کرده و به دوش مى گرفتند و به رزمندگان آب مى دادند و زخم خوردگان را مداوا مى نمودند.
تا آنجا احساس وظیفه مى کردند که خود حضرت زهراى اطهر (علیهاالسلام) نیز غذا و آب به دوش مى کشید و از پا در آمدگان میدان رزم پرستارى مى کرد و به کمک امیرالمؤمنین على (علیه السلام) به مداوای زخم هاى پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می پرداخت و آنها را شستشو می دادند.
پس حجاب هیچ مانعی برای حضور و شرکت زنان در اجتماع و فعالیت آنها ایجاد نمی کند.